Tagarchief: schellak

Zaagklem

Na de middelbare school ben ik gegaan naar de praktijkschool voor bosbouw en cultuurtechniek in Schaarsbergen. We leerden er onder andere het vijlen van zaagkettingen in alle soorten en maten, maar ook handzagen waaronder snoeizagen. Een proeve van bekwaamheid was onder andere het uitzetten en betanden van een stuk ijzer met jiri-betanding of Amerikaanse trekzaag betanding.  Nee, dan was het vijlen van een gewone handzaag een koud kunstje. Alle zagen werden gevijld in een zaagklem. Die waren altijd van staal. Omdat de romantiek en heimwee naar die tijd lokt, wil ik meer gaan werken met die ouderwetse (stekkerloze)  gereedschappen. Dat werkte tenslotte ook. Ik maakte een zaagklem van hout om de eerder aangepaste kapzaag, maar ook een vijftal andere ouderwetse zagen te kunnen vijlen. Zie hier mijn werkwijze.

20180107_141126Gebruikt:

  • Grenen planken van een oud bed. 2 van 450 mm x 110 mm x 30 mm en 2 van 350 mm x 75 mm x 30 mm
  • Beuken lat 10 mm dik en 15 mm breed lengte 700 mm
  • Stalen plaat                                                       50×50 mm
  • Draadeind M16                                                80 mm
  • Moer M16                                                         1
  • Rondstaal 8 mm                                               2 van ca 100 mm
  • Ring M 16                                                          3x
  • Draadeind M 8                                                 130 mm
  • Dopmoeren M 8 + ringetjes                          2x
  • Sandingsealer traditional
  • Waterbeits midden eiken
  • Sandingsealer Borma blond
  • Antiekterpentijnwas

 

Om te beginnen zaagde ik de bedplanken op maat. Daarna zaagde ik aan beide planken van 110 breed een pen met een lengte van 75 mm.20171226_125228

Op de smallere  planken tekende ik de plaats van het gat af. Het gat kreeg een breedte van 10 mm en zou door de gehele breedte van de plank komen. Aan twee kanten aftekenen is dus aan te raden zodat je van twee kanten kunt hakken. Met een 10 mm narex schietbeitel werd het gat gemaakt. Het gat kreeg een lengte van 90 mm aan de onderkant en 95 mm aan de bovenkant. Het gat loopt dus taps. Dit om het spul later met 2 wiggen klem te kunnen zetten.1In de bovenste lat zaagde ik met de lintzaag een aardig patroontje. Dit kun je naar eigen inzicht doen als je er maar voor zorgt dat de bek zo smal wordt dat de meeste zagen voorbij het handvat kunnen worden ingeklemd. Ik zocht zelf wat dekseltjes van potjes en blikjes om de rondingen af te tekenen.20171226_173205 Na het modelleren schaafde ik een sponning aan de kant wat later de bek zou gaan worden. In die sponning verlijmde ik  de beuken lat. Dit beuken is een stuk harder dan grenen en kan dus beter tegen een stootje. De andere kant van de bek zaagde ik met de cirkelzaag onder een hoek van 45 graden. Deze hoek zou later nog worden afgerond.2

 De voorkant van de klem maakte ik scharnierend  door een soort van pen en gat uit te zagen welke inelkaar past. De pennen werden rondgemaakt en er werd een gat doorheen geboord. Dit gat gebruikte ik eerst om een deuvel doorheen te kunnen tikken om te passen. Later zou hier een M8 draadeind met dopmoeren in komen. 320171231_133140

Wat erg van belang is, is het volgende. Wanneer je de bek gaat sluiten met de sluitschroef in het midden, is die bek geneigd om naar de zijkanten toe open te gaan staan. De druk komt vanuit het midden en daardoor wordt de druk op de zijkanten minder. Je kunt dat voorkomen door te zorgen dat eerst de zijkanten ‘aangrijpen’ en in latere instantie het midden segment. Ik nam een schraapstaal en schraapte een holling in de bek. Wanneer je de delen opelkaar legt, is het de bedoeling dat ze in het midden NIET sluiten. Er blijft een ruimte van 1-1,5 mm over tussen de delen. De zijkanten sluiten uiteraard wél netjes. 20171229_171605

Ik bemerkte dat het verstevigings profiel van een aantal van mijn kapzagen niet in de klem pasten. Daarom heb ik net onder de bek een ruimte weggefreesd zodat die profielen daar in kunnen verdwijnen als het zaagblad wordt ingeklemd.  Daarnaast kan de klem dan ook nog eens strakker worden aangetrokken.20171231_144817

Als de klem geschuurd is en de vorm naar wens kan ie in de traditionele sandingsealer om daarna te worden gebeitst. Ik nam waterbeits midden eiken. Toen het hele spul lag te drogen kon ik mooi een plaatje staal van 50 x 50 snijden en een stuk M16 draadeinde afsnijden en vastlassen op het plaatje. 4Op de moer laste ik 2 grote spijkers, maar dat bleek niet sterk genoeg. Aanvankelijk laste ik de spijkers keurig recht op een vlakje van de moer, maar daarbij liep wat vloeibaar staal in de draad van de moer die daarom nooit meer op het draadeinde te krijgen was. Bij een tweede poging besloot ik 8mm rond staal in het verlengde van een vlakje te lassen. Minder mooi, maar wel een stuk sterker en daar gaat het tenslotte om. Na roodgloeiend stoken van deze pennen werden ze wat omgebogen om ze beter te kunnen bedienen. Daarna spoot ik het metaalwerk zwart.20180106_163751Een gat in het achterblok werd geboord en de ruimte van de plaat uitgehakt (uithakken hoeft niet, maar ik vond dat mooier). Het gat aan de voorkant moet wat ruimer zijn zodat de bek oldoende ruimte heeft om open te gaan. Het draadeinde moet niet tegen het hout komen wanneer de klem wordt geopend.5 Voor het ijzerwerk werd gemonteerd heb ik de klem eerst voorzien van een paar lagen schellak en toen dat droog was is het ding met staalwol 00000 in de was gezet en uitgepoetst. 20180107_190730

De klem was nu ‘ready to go’ en ik ben er blij mee.

Houtelijke groet,

 

Richard

 

6 reacties

Opgeslagen onder Gereedschap maken, how to, Techniek, Uncategorized

High end zaag van cheapy toffelzaag

Met een toffelzaag heb ik het nooit goed kunnen worden. Hat handvat draait in je hand, waardoor ie instabiel is. Bovendien wordt je pols gedwongen in een vervelende positie. Hoog tijd om dat maar eens te veranderen.

 

Onlangs kwam ik op de prachtige website van Blackburn. Hier is veel fraaie informatie vandaan te halen over allerhande zagen. Ik haalde er de templates vandaan die ik nodig heb voor deze zaag en ook nog een hele hoop anderen. Die templates zijn hier te downloaden en te printen. http://www.blackburntools.com/articles/saw-handle-templates/index.html

 Verder hebben we nodig:

1.       Voordelige toffelzaag

2.       Twee M6 verbinders voor keukenkasten van metaal

3.       Stukje hout van het goede formaat (afhankelijk van je handvat) Ik nam Amerikaans noten met een dikte van 24 mmbenodigdheden

Aan gereedschap:

1.       Decoupeerzaag/lintzaag/figuurzaag

2.       Goede houtraspen

3.       Goede vijlen

4.       Beitels

5.       Schuurpapier

6.       Haakse slijper of ijzerzaag

7.       Boorstandaard met boren

8.       Schellak

9.       Was

 zagenNeem de tekening over met carbonpapier op het hout. Zaag de vorm zo nauwkeurig mogelijk uit met lintzaag, decoupeerzaag of figuurzaag en werk de zaagsporen globaal weg met een rasp en een vijl. De ronde rasp en ronde vijl heb ik het meest gebruikt om de ronde contouren netjes te volgen.

slijpenTik het ronde heft van de zaag er af. Blad in de bankschroef (stukje hout tegen het heft en met een hamer tegen het hout tikken) en slijp een hoek van de zaag af. Houd de tekening goed in de gaten voor de juiste hoek. Pas het blad op het handvat om te kijken of alles klopt. Neem de schuine lijn over op het nieuwe ‘fishtail’ handvat. Zet de greep in de bankschroef en zaag een zaagsnede tot aan die lijn. Hier komt het blad straks in.

gat stekenDe rug van de zaag is dikker dan het blad en daarom moet er een ruimte gemaakt worden waar deze precies in valt.  Controleer regelmatig of je ‘op diepte’ bent en ook of de breedte correct is. Uiteindelijk past de rug keurig in het gat.

Boren.jpgJe kunt nu de gaten voor de bevestiging boren. Doe dit in stappen en boor tegelijk door handvat en zaagblad heen. Vergeet niet eerst de gaten voor de koppen te verzinken en boor daarna de gaten tot 8 mm. De verbindingsboutjes zijn een stuk te lang en moeten worden aangepast. Slijp een stuk van de bus af, maar ook van de bout zodat ze straks goed aantrekken.

raspen en schurenAls het hele circus prima in elkaar past, mag de boel uitelkaar en kan de fijne afwerking gaan beginnen. Met raspen, vijlen en schuren wordt de boel keurig gemodelleerd en glad gemaakt.

Daarna bracht ik twee lagen schellak sanding sealer van borma aan. Dat voelt prettig aan, glimt als een dolle en is supersnel droog. Als laatste bracht ik met 00000 staalwol een laagje briwax aan.

20171121_162408Het resultaat mag er wat mij betreft zijn. Wat een onprettige toffelzaag was is nu een prima zwaluwstaartzaag geworden. Natuurlijk geen echte ‘high end’ zaag, maar wel een met dezelfde ‘looks and feels’.

Ik ben erg benieuwd naar de aanpassingen die jullie hebben gedaan aan jullie gereedschap. Vertel het hieronder, want anderen kunnen er veel baat bij hebben en lering uit trekken….

Met getande groet,

 

Richard

 

 

 

7 reacties

Opgeslagen onder Gereedschap maken, how to, Techniek

Ouderwetse sponningschaaf

Het is al weer een tijdje geleden dat iemand in de winkel op bezoek kwam en me vroeg of ik ook belang had bij een doos met ‘oude troep’. De man had een hele partij oude schaven en daar deed hij eigenlijk niets mee. Ze waren van zijn overleden vader geweest en nu stonden ze in de weg na het opruimen van zijn schuurtje. De man vond dat ik zo’n leuke collectie oude schaven bovenop de kast in de winkel had staan en dat ie me met deze doos vol ‘oude zooi’ wel een plezier zou kunnen doen. Met grote interesse nam ik de doos van de man aan. Een aantal van de schaafjes was niet meer te redden, maar van een kleiner aantal zag ik er weldegelijk brood in om ze een nieuw leven te geven. Weken….maanden….zelfs een paar jaar gingen voorbij, dit ik eindelijk mijn oog had laten vallen op dit prachtige schaafje. Behoorlijk gaaf en volledig compleet. Ik besloot het schaafje op te knappen.

Allereerst haalde ik het schaafje uit elkaar. De bronzen onderdelen werden verwijderd en het zijsnijmes ook. Met een flinke tik met een houten hamer op de achterkant van de schaaf kwam de spie die de beitel op zijn plaats houdt los.

pixlr-4

De beitel was nog lang genoeg, maar niet vlak. Die heb ik eerst maar eens gevlakt op een glazen plaat. Een beetje natspuiten en dan een vel watervast schuurpapier erop leggen. Achtereenvolgens werd de beitel met de platte kant over korrel 500, 600 en 800 gehaald. Daarna werd ie over dezelfde korrels geslepen. Als laatste werd ie over een leren riem gehaald met een polijstmiddel. De beitel was weer zo scherp als een scheermes en klaar voor zijn taak.

Het zijsnijmes onderging hetzelfde lot en was weer klaar voor gebruik.pixlr-3

De bronzen onderdelen werden keurig gepoetst en voorzien van een laagje schellak ter bescherming.

De houten onderdelen werden voorzien van een vijftal lagen schellak in de vorm van borma sandingsealer blond. Daarvan ging de boel mooi glimmen. Tenslotte werd de boel in de briwax gezet. De boel werd weer inelkaar gezet en getest. Het schaafje werkte weer prima en ik verbaasde me over de snelheid waarmee een sponning kon worden geslagen. Alleen aan de kopse kant van het hout brak wat hout uit en dat leverde een wat rafelige kant op. Jammer. Dat moest beter kunnen. 

pixlr-2

Bij nadere inspectie bleek dat het voorsnijmes niet mooi in lijn stond met de schaafbeitel. De schaafbeitel was in feite te breed en deed daarom de voorsnede die de voorsnijder had aangebracht, teniet. De functie ging erdoor verloren. Nadat ik de schaafbeitel wat smaller had gemaakt en in lijn kwam te staan met de voorsnijbeitel werkte het schaafje weer perfect. Later realiseerde ik me dat ook bij een moderne freeskop zo’n voorsnijder aanwezig is. Hierdoor krijg je een veel nettere snede. pixlr-1

Hier zie je de schaaf in werking:

https://www.facebook.com/plugins/video.php?href=https%3A%2F%2Fwww.facebook.com%2Frichard.vermeulen.359%2Fvideos%2F1187851997931495%2F&show_text=0&width=560

Een bovenfrees kan dan een heel handig apparaat zijn, soms is toch echt sneller te werken met een sponningschaaf als deze. Je hoeft hem niet uit zijn koffer te halen, een frees te zoeken, een frees in te zetten, het snoer uit de knoop te halen, de geleiders af te stellen etc. Ik weet zeker dat ik deze sponningschaaf vaker ga gebruiken. En ik weet ook zeker dat ik nog wel meer van die oude gereedschapjes in ere ga herstellen.

Houtelijke groet,

Richard

1 reactie

Opgeslagen onder Techniek

Whot not….Wat niet!

Alweer een hele tijd terug werd ik in het Engels per mail benaderd. Het handelde over een ‘whatnot’ die van haar oma was geweest en die had hem weer van haar oma…..Kortom….dit ding moest behoorlijk oud zijn. De naam ‘what-not’ intrigeerde me. Wat niet….in het Nederlands. Maar wat dan wél? De foto die een jaar of vijf geleden was gemaakt bood uitkomst….Een paar poten met een blad, in het midden een spiegel en aan weerskanten een ondersteund plankje…Tsja….Wat kun je daar allemaal niet mee doen? 20150909_105143

Toen ik het meubeltje ophaalde zag het er toch echt wat minder florissant uit dan op de foto. Het ding lag behoorlijk uitelkaar. De ornamentjes die de schapjes aan de zijkanten ondersteunden waren gebroken en eigenlijk niet meer te redden. Een groot aantal bolletjes die ter versiering waren aangebracht waren niet meer aanwezig. Enkele railing versierinkjes waren afgebroken of ontbraken. De lak was vergaan en het meubeltje was vies.

Kortom een leuk project voor een stagiair! De spiegel die in het midden zit is eigenlijk te zwaar voor de sierlijke, lichte pootjes van het meubel en de diepte is eigenlijk té gering om het geheel stevig te kunnen neerzetten.

We besluiten eerst die spiegel (die nog net wordt vastgehouden door een spijkertje die het achterblad op zijn plaats hoort te houden) er uit te halen en die veilig op te bergen zodat ie niet kan breken. Maar wat is dit nu? Achter de spiegel zitten kranten. Oude, vergeelde kranten die bij aanraking eenvoudig afbrokkelen. Bij nadere inspectie blijken het pagina’s te zijn van de Montreal daily star van 23 december 1895. Hoe gaaf is dát? Op de pagina’s advertenties gericht op de kerstaankopen. Je krijgt een gratis zakmes bij aanschaf van een kostuum……en de autoharpen zijn ook in de aanbieding. Nu vanaf $3,50…..Ik durf de kranten niet geheel te ontvouwen omdat ik bang ben ze teveel te beschadigen. Dit is gaaf en dit moet weer terug op zijn plek wanneer de hij klaar is. De spiegel is met de hand gemaakt zie ik aan de menielaag die met een kwast is opgebracht. Origineel dus….

Deze slideshow vereist JavaScript.

Er wordt een tweetal nieuwe ornamentjes gedraaid.  De ornamentjes onder de schapjes worden overgetekend en uitgezaagd met een figuurzaag uit beukenhout. De balletjes maken we niet zelf. Ik koop een aantal houten kralen die bij benadering dezelfde maatvoering hebben als de originele. Daarna moeten we de blanke nieuwe onderdelen op kleur zien te krijgen. Dat is een hoop geklooi met waterbeits en borma houtkleurstof. We komen in de buurt.

Nadat alle onderdelen weer op hun plaats zijn gezet en ook de gebroken poten weer zijn gerepareerd, wordt het meubel weer in elkaar gezet. Nu volgt het onderdeel dat ik altijd het leukste vind. De afwerklaag! Het liefst zou ik het meubel traditioneel politoeren, maar de oppervlakken zijn zo klein en de hoeveelheid kwetsbare ornamentjes is zo groot dat politoeren geen optie is. We brengen met borma houtkleurstof een beetje politoervernis op kleur en testen daarmee wat de uiteindelijke kleur gaat doen. Beetje meer van dit……beetje minder van dat……De kleur wordt nu perfect. Nog een beetje ethanol er bij om de substantie wat eenvoudiger te laten vloeien en dan een geitenharen politoerkwast pakken waarmee het meubel al ‘aaiend’ wordt bestreken met schellak. Die politoerkwasten vragen een wat speciale behandeling. Het is geen schilderen….maar meer politoeren met een kwast. Daarna laten uitharden en waar nodig wat schuren met korrel 2500 schuurpapier.

Als de schellak hard is, wordt de laag nabehandeld met briwax in de kleur mahonie. De kleur is nu perfect en het oppervlak voelt aan als babybilletjes. 20151204_135451

De spiegel wordt met staalwol 00000 goed schoongemaakt en komt weer terug op zijn plaats. De oude kranten komen er weer in ter bescherming en de achterplaat wordt weer netjes met spijkertjes vastgezet. De ‘what-not’ is ready to rock and roll again.

 

 

 

 

Mijn dochter van 11 vindt de  ‘what-not’  een echt  meidenmeubel. Prachtig om sieraden op neer te leggen of make-up spulletjes, haarborstels en haarklemmen. Misschien moet ik speciaal voor haar toch maar eens iets maken dat geinspireerd is op deze ‘whatnot’

20160113_104947

6 reacties

Opgeslagen onder meubelrestauratie, Uncategorized

Handboek politoeren

En toen werd het oorverdovend stil op dit blog van meubeluniek. Zelfs zo stil dat dit hele jaar nog geen enkele nieuwe blogpost is verschenen.

Voor een deel komt dat omdat ik achter de schermen bezig ben geweest met het schrijven van een heus boek. Dat boek zat al geruime tijd in mijn hoofd……het moest alleen nog even úit mijn hoofd en ín mijn computer. Toen dat klaar was moesten er plaatjes worden gemaakt om bij mijn teksten te kunnen ‘plakken’ ter ondersteuning en voor de sfeer. Tsjonge wat zijn die ‘plaatjes’ mooi geworden!

Fotograaf aan het werk

Fotograaf aan het werk

Bijna allemaal gemaakt door Hans Ploos van Amstel die ik dan weer via de sociale media heb leren kennen. Het werd een geweldig project dat veel tijd kostte maar waar we erg veel plezier aan hebben beleefd.

En nu is het klaar….

Dit is het geworden:

Cover van het boek

Cover van het boek

‘Dit boek onthult alle geheimen van het ambacht van het politoeren. Het op ambachtelijke wijze aanbrengen van een ouderwetse laklaag van schellak, ethanol en soms enkele additieven heeft iets weg van alchemie maar is zeker niet zo ingewikkeld als hersenchirurgie. Het is door iedereen te leren wanneer je begrijpt wat je doet. Dit boek heeft niet de intentie je op te leiden tot volleerd politoerder, maar geeft inzicht en reikt vele tips en tricks aan. Daarna is het nog slechts een kwestie van oefenen en dat zal zeker lukken na het doorlopen van de stappen in dit boek’.

richard‘De Meppeler meubelmaker Richard Vermeulen startte in 2000 meubelmakerij Meubeluniek na een carrière als schoolmeester bij de gemeente Zwolle. Naast het willen creëren heeft hij tevens de drang om kennis over te dragen. Aan klanten, cursisten en stagiairs, maar ook via de social media als Twitter en Facebook. Zijn aanstekelijke, gepassioneerde vertelstijl is terug te vinden in zijn websites www.meubelrestauratieshop.nl en www.narextools.nl alsook in dit “handboek politoeren”. Met rake voorbeelden en een humoristische kijk op de wereld, gecombineerd met zijn persoonlijke ervaringen geeft hij inzicht in het proces van politoeren’.

Het boek is over ruim beschikbaar. Je kunt het hier bestellen.

Je kunt het ook rechtstreeks bij de uitgever bestellen http://www.freemusketeers.nl/boek/8093/handboek-politoeren Het boek kost 15,95

Met glimmende groet,

Richard

2 reacties

Opgeslagen onder how to, meubelrestauratie, Techniek

Houtmanifestatie von Gimbornarboretum 2012

Deze week naar een bijzonder evenement geweest. De houtmanifestatie in het von Gimbornarboretum in Doorn op de Utrechtse heuvelrug.

Dit jaar is voor het eerst deze houtmanifestatie georganiseerd op deze plek. Er zijn in den lande wel meer van dit soort manifestaties, maar niet eerder op de plek waar de meeste houtsoorten als levende boom bij elkaar zijn gebracht. Een arboretum is een verzamel tuin met bomen en struiken uit de hele wereld die voor wetenschappelijke doeleinden wordt gebruikt. Zeg maar: een hortus botanicus, maar dan van bomen en struiken…. Het von Gimbornarboretum is het grootste arboretum van Europa, en dat is natuurlijk “the place to be” voor een veertigtal  exposanten met een houten hart. Zet een stuk of  veertig meubelmakers, gitaarbouwers, didgeridoo bouwers, houtdraaiers, beeldhouwers, houtverzamelaars, houtafwerkers, houtsnijders, vioolbouwers en andere houtgekken bij elkaar op een plek waar ze worden omringd door levend hout in de vorm van bomen, voeg daar een dosis zonneschijn, een perfecte organisatie  en een stuk of duizend uitermate geinteresseerde bezoekers bij en je hebt een zeer geslaagde dag waar van iedereen zegt: “ik hoop dat dit een vervolg krijgt en volgend jaar weer georganiseerd wordt….

Ik stond daar zelf met vrouw, dochter en een heleboel spulletjes om meubels af te werken uit www.meubelrestauratieshop.nl  Het grote nadeel is dan wel dat er -wat mij betreft- veel te weinig tijd is om bij al die fantastische kraampjes van collega houtgekken langs te gaan, laat staan om het hele park te gaan bezichtigen. Maar dat laatste zal ik zeker wat later in het jaar nog doen.

Hieronder een impressie van deze fijne dag.

Berber in gesprek met klant. Dochter luistert aandachtig om wat te leren… (foto: sound-heart www.sound-heart.nl  )

Richard demonstreert zijn homemade sandingsealer die ook gewoon kant en klaarte koop is. Daarnaast is terplekke boenwas, kleurolie en schellakmix gemaakt. Hoewel dit speciaal voor demonstratie bedoeld was, heb ik toch meerdere vragen gehad om met name de was te verkopen…..Wie weet!

Waar kun je nou in Nederland nog uitrusten onder een echte Sequoiadendron giganteum? Nou…hier. Het terrein is zeker voor scootmobielen en rolstoelen erg uitdagend door de heuveltjes.

Een goed product verkoopt zichzelf. Dus proberen maar, die Silky Japanse zaag. Kom en overtuigt u zelve…

Intussen demonstreert buurman Hugo van der Hout een didgeridoo uit zijn kraam…. www.didgeridoowerkplaats.nl

Geinteressseerd publiek is erg fijn om mee te praten…

Een beetje van dit en een beetje van dat om de ideale mix te krijgen. (foto sound-heart)

Uiteraard hooft u niet te wachten tot volgend jaar, wanneer ik er hopelijk weer bij ben.  Tungolie, ethanol, schellak, kleurpigmenten, bijenwas, carnaubawas en al die andere middeltjes zijn ook gewoon online te bestellen bij www.meubelrestauratieshop.nl

Een PDF met Gratis recepten zou trouwens hier te downloaden moeten zijn, maar dat krijg ik technisch niet helemaal voorelkaar. Stuur bij interesse een mailtje naar info@meubeluniek.nl en ik stuur een exemplaar toe.

De brochure van het arboretum is in PDF vorm ook hier te downloaden

Een reactie plaatsen

Opgeslagen onder foto's, Hout en Bomen

Deel III uit de reeks. De luxe doosjes zijn klaar!

In deze aflevering van mijn blog de laatste aflevering over de luxe doosjes. De limited editions waaraan we al zo lang hebben gewerkt zijn eindelijk klaar. Ze zijn gemaakt van pallethout, fineerresten en resthoutstukjes. Verder zijn ze op volledig traditionele wijze gemaakt. Zie hiervoor mijn voorgaande blogpost.

De binnenkant wordt in de briwax gezet

De pootjes worden niet gepolitoerd met een dot. Daar zijn ze veel te klein voor. Ze worden met een speciale superzachte politoerkwast bestreken met schellak. De binnenkant van padoek en bloemmahonie en de bloemmahonie aan de binnenkant van het deksel worden eveneens niet gepolitoerd, maar behandeld met sandingsealer en dan afgewerkt met Bri-wax. Wanneer je deze was goed uitpoetst begint ook dat aardig te glimmen.

Het deksel draait op harmonicascharnieren

Om het deksel te laten draaien, wordt gekozen voor fraaie messing harmonica scharnieren. Of die echt zo heten weet ik eigenlijk niet, maar ik vind het in ieder geval een passende naam. Die scharnieren worden ingeboord aan beide kanten. Wat zichtbaar blijft is het sierlijke scharnierarmpje.

Als de doosjes eindelijk klaar zijn zet ik ze neer en geniet er van. De met een politoerdot gepolitoerde oppervlakken hebben ruim honderdvijftig lagen schellak gekregen.  Hierdoor ontstaat een prachtige afwerking die je als het ware ín het hout laat kijken. Met spuitwerk, hoe goed dat ook is gedaan, krijg je dat niet voor elkaar.

Honderdvijftig lagen schellak

De politoer spiegelt als water

De mooiste afwerking die je een blik in het hout gunt

Deze limited editions met een eigen unieke nummer zijn nu te koop. Mail voor prijzen en details info@meubeluniek.nl

2 reacties

Opgeslagen onder design, politoeren, Techniek

Luxe doosje deel II

We maken op dit moment luxe ambachtelijke doosjes van afvalmaterialen. Pallethout, fineerresten en wat resthout uit de houtstelling. Alles gebeurt met traditionele middelen en ook de afwerking gebeurt op de ouderwetse milieuvriendelijke manier. Vandaag deel 2 in de serie.

Met de bovenfrees met zwaluwstaartfreesje worden de slotjes voor de zwaluwstaarten gefreesd. Er is een hulpstuk gemaakt om de doosjes exact langs de frees te geleiden. Om uitbreken van de frees te voorkomen is schilderstape op de hoeken geplaatst. De zwaluwstaarten zelf worden van een lat mahonie gemaakt en op maat gezaagd. De zwaluwstaartjes worden er uiteraard in gelijmd met beenderlijm. De uitstekende stukjes worden afgezaagd met een Japanse zaag en vlak geschuurd.

Zwaluwstaartjes maken op de freestafel

Zwaluwstaartjes op maat gezaagd

De zwaluwstaartjes op hun plek gelijmd met beenderlijm

Daarna wordt het doosje in de sandingsealer gezet en geschuurd. We beginnen met korrel 150 en we eindigen met korrel 2500 watervast schuurpapier. Oneffenheidjes worden vlak geschuurd en kleine gaatjes worden gevuld. Hoe fijner en nauwkeuriger je werkt, hoe meer kleine tekortkomingen opvallen. Een deuk in een gedeukt stuk hout valt niet op. Een spijkergat in een steigerplank valt niet op. Maar de geringste afwijking in een perfect oppervlak springt onmiddellijk in het oog. Het doosje wordt straks gepolitoerd met 150 lagen schellak en dan krijg je ieder gebrek terug met de macht vijf. Een perfecte voorbewerking is dus erg belangrijk. Daarna wordt eindelijk begonnen met politoeren.

Schuren, schuren, schuren

Eindelijk politoeren. De witte schuurstofjes zitten in de poriën van het hout en verdwijnen van zelf

Het hout wordt daardoor “wakker”. Het komt tot leven alsof het jaren geslapen heeft. De prachtige gewolkte tekening van het birdseye maple (vogelogen esdoorn) steekt geweldig af tegen het mahonie en de donkere noten lijn. De esdoorn strook contrasteert weer sterk met het mahonie. De schoonheid van de mahonie zwaluwstaartjes tegen het esdoorn maakt me blij.

Het hout komt tot leven en steekt mooi tegenelkaar af

Ook de zwaluwstaartjes steken mooi af

Voorzichtig neemt de glans toe

Het eindresultaat met pootjes ziet u volgende keer.

4 reacties

Opgeslagen onder design, politoeren, Techniek

Politoeren

Er wordt mij regelmatig gevraagd of ik niet een cursus politoeren kan geven. Wel beste mensen het antwoord is nee. Natuurlijk…als je leerling bent van Deltion, Cibap of HMC en bij mij stage loopt en uitermate geinteresseerd bent in de koningin aller houtafwerkingen, maak je nog wel een kans, maar voor iedereen die niet in deze categorie valt:  Helaas Pindakaas….

Waarom toch deze stellige houding mijnerzijds? Nou gewoon omdat ik iemand ken die deze techniek tot in de finesses beheerst en zijn
kennis met het schijnbare  gemak van een balletdanser die het zwanenmeer danst  verspreidt.

Aan zijn keukentafel in Groot Ammers, waar het lekker warm is door het altijd brandende Aga fornuis en waarin de soep voor  de middagpauze lekker  warm staat, zal hij je dan alles vertellen over schuurpapier, houtvezels, puimsteen en puimdotten. Over  lakluizen, stoklak, knoplak, ontwaste schellak en politoerolie. En tussendoor ga je aan het werk met je eigen werkstuk in de werkplaats van de verbouwde boerderij waar het allemaal begon.

Ondertussen loopt de politoergoeroe rond en stelt de goede vragen. Zit er voldoende schellak in je dot? Is de dot voldoende koud van de ethanol? Zie je wolkjes? Kun je de strepen die je dot achterlaat wegpoetsen? Wat vertelt de dot je allemaal?  Daarna is het oefenen en meer oefenen. Maar na de tweedaagse cursus is de basis gelegd om zelf verder te kunnen. En wil je meer? Dan kan ook nog worden gekozen voor een vervolgcursus. En neem van mij aan…..ook dat is zeker geen straf.  Zit ik nu gewoon een beetje de concurrentie aan te bevelen? Marketingtechnisch misschien niet echt slim, maar er zijn nu eenmaal dingen  die je beter kan overlaten aan specialisten in hun vakgebied en van marketing had ik toch al geen verstand. Dus wil je leren politoeren…? Ga naar Ron van Zaltbommel of check tenminste zijn site www.politoeren.com

Aan de keukentafel. Op de achtergrond de Aga

Oefenen en meer oefenen

Een kleurverloop maken komt in de vervolgcursus

Een reactie plaatsen

Opgeslagen onder Uncategorized

Potje draaien

Hij was er al, maar nog werkelijk onherkenbaar. Op een grote berg bij een appelboer in de Noordoost polder. Entstukken heten het geloof ik. Onderstammen van een wilde variant waar dan een ander ras op geent wordt.  En als de boompjes voldoende vrucht hebben gedragen worden ze gerooid, geruimd, verkocht als brandhout……..of……….er tussenuit gehaald door een gesjeesde meubelmaker/houtdraaier. Uit die berg haalde ik een stuk of vijf van die entstukken met het idee daar nog wel eens iets mee te kunnen.  Ik wist het….het waren prachtige potjes, schaaltjes, lampvoeten en ongetwijfeld nog veel meer. Ze moest alleen nog even uit zo’n stuk bemodderd, veel te nat onderstammetje gehaald worden. En daar ben ik vandaag eens mee wezen stoeien. Leuk detail is dat ik helemaal geen goede draaier ben en dit potje bij wijze van  oefening heb gemaakt alvorens aan het echte ”werk” te beginnen. Bang om het grote stuk te verprutsen.

De dikke knobbel is voor het echte werk. Ik gebruik het stuk links van de zaag.

Inspannend werk. Zeker in het begin als het nog niet gecentreerd is.

Gewoon het potje even bevrijden uit zijn huisje

Het resultaat aan de ene kant

Het resultaat aan de andere kant

Het potje wordt geschuurd tot korrel 400 en daarna afgewerkt met ultrashine en shellawax. Dat is een fantastische “friction polish” op basis van schellak. Gewoon online te bestellen via www.meubelrestauratieshop.nl 

Ik ben tevreden over het resultaat en klaar voor het “echte werk”.  Wat zal ik van de grote knobbel maken? Ik denk een paar schaaltjes…Of toch een grotere pot….? Ach…morgen eerst maar weer eens wat anders doen.

5 reacties

Opgeslagen onder houtdraaien