Tagarchief: sanding sealer

Zaagklem

Na de middelbare school ben ik gegaan naar de praktijkschool voor bosbouw en cultuurtechniek in Schaarsbergen. We leerden er onder andere het vijlen van zaagkettingen in alle soorten en maten, maar ook handzagen waaronder snoeizagen. Een proeve van bekwaamheid was onder andere het uitzetten en betanden van een stuk ijzer met jiri-betanding of Amerikaanse trekzaag betanding.  Nee, dan was het vijlen van een gewone handzaag een koud kunstje. Alle zagen werden gevijld in een zaagklem. Die waren altijd van staal. Omdat de romantiek en heimwee naar die tijd lokt, wil ik meer gaan werken met die ouderwetse (stekkerloze)  gereedschappen. Dat werkte tenslotte ook. Ik maakte een zaagklem van hout om de eerder aangepaste kapzaag, maar ook een vijftal andere ouderwetse zagen te kunnen vijlen. Zie hier mijn werkwijze.

20180107_141126Gebruikt:

  • Grenen planken van een oud bed. 2 van 450 mm x 110 mm x 30 mm en 2 van 350 mm x 75 mm x 30 mm
  • Beuken lat 10 mm dik en 15 mm breed lengte 700 mm
  • Stalen plaat                                                       50×50 mm
  • Draadeind M16                                                80 mm
  • Moer M16                                                         1
  • Rondstaal 8 mm                                               2 van ca 100 mm
  • Ring M 16                                                          3x
  • Draadeind M 8                                                 130 mm
  • Dopmoeren M 8 + ringetjes                          2x
  • Sandingsealer traditional
  • Waterbeits midden eiken
  • Sandingsealer Borma blond
  • Antiekterpentijnwas

 

Om te beginnen zaagde ik de bedplanken op maat. Daarna zaagde ik aan beide planken van 110 breed een pen met een lengte van 75 mm.20171226_125228

Op de smallere  planken tekende ik de plaats van het gat af. Het gat kreeg een breedte van 10 mm en zou door de gehele breedte van de plank komen. Aan twee kanten aftekenen is dus aan te raden zodat je van twee kanten kunt hakken. Met een 10 mm narex schietbeitel werd het gat gemaakt. Het gat kreeg een lengte van 90 mm aan de onderkant en 95 mm aan de bovenkant. Het gat loopt dus taps. Dit om het spul later met 2 wiggen klem te kunnen zetten.1In de bovenste lat zaagde ik met de lintzaag een aardig patroontje. Dit kun je naar eigen inzicht doen als je er maar voor zorgt dat de bek zo smal wordt dat de meeste zagen voorbij het handvat kunnen worden ingeklemd. Ik zocht zelf wat dekseltjes van potjes en blikjes om de rondingen af te tekenen.20171226_173205 Na het modelleren schaafde ik een sponning aan de kant wat later de bek zou gaan worden. In die sponning verlijmde ik  de beuken lat. Dit beuken is een stuk harder dan grenen en kan dus beter tegen een stootje. De andere kant van de bek zaagde ik met de cirkelzaag onder een hoek van 45 graden. Deze hoek zou later nog worden afgerond.2

 De voorkant van de klem maakte ik scharnierend  door een soort van pen en gat uit te zagen welke inelkaar past. De pennen werden rondgemaakt en er werd een gat doorheen geboord. Dit gat gebruikte ik eerst om een deuvel doorheen te kunnen tikken om te passen. Later zou hier een M8 draadeind met dopmoeren in komen. 320171231_133140

Wat erg van belang is, is het volgende. Wanneer je de bek gaat sluiten met de sluitschroef in het midden, is die bek geneigd om naar de zijkanten toe open te gaan staan. De druk komt vanuit het midden en daardoor wordt de druk op de zijkanten minder. Je kunt dat voorkomen door te zorgen dat eerst de zijkanten ‘aangrijpen’ en in latere instantie het midden segment. Ik nam een schraapstaal en schraapte een holling in de bek. Wanneer je de delen opelkaar legt, is het de bedoeling dat ze in het midden NIET sluiten. Er blijft een ruimte van 1-1,5 mm over tussen de delen. De zijkanten sluiten uiteraard wél netjes. 20171229_171605

Ik bemerkte dat het verstevigings profiel van een aantal van mijn kapzagen niet in de klem pasten. Daarom heb ik net onder de bek een ruimte weggefreesd zodat die profielen daar in kunnen verdwijnen als het zaagblad wordt ingeklemd.  Daarnaast kan de klem dan ook nog eens strakker worden aangetrokken.20171231_144817

Als de klem geschuurd is en de vorm naar wens kan ie in de traditionele sandingsealer om daarna te worden gebeitst. Ik nam waterbeits midden eiken. Toen het hele spul lag te drogen kon ik mooi een plaatje staal van 50 x 50 snijden en een stuk M16 draadeinde afsnijden en vastlassen op het plaatje. 4Op de moer laste ik 2 grote spijkers, maar dat bleek niet sterk genoeg. Aanvankelijk laste ik de spijkers keurig recht op een vlakje van de moer, maar daarbij liep wat vloeibaar staal in de draad van de moer die daarom nooit meer op het draadeinde te krijgen was. Bij een tweede poging besloot ik 8mm rond staal in het verlengde van een vlakje te lassen. Minder mooi, maar wel een stuk sterker en daar gaat het tenslotte om. Na roodgloeiend stoken van deze pennen werden ze wat omgebogen om ze beter te kunnen bedienen. Daarna spoot ik het metaalwerk zwart.20180106_163751Een gat in het achterblok werd geboord en de ruimte van de plaat uitgehakt (uithakken hoeft niet, maar ik vond dat mooier). Het gat aan de voorkant moet wat ruimer zijn zodat de bek oldoende ruimte heeft om open te gaan. Het draadeinde moet niet tegen het hout komen wanneer de klem wordt geopend.5 Voor het ijzerwerk werd gemonteerd heb ik de klem eerst voorzien van een paar lagen schellak en toen dat droog was is het ding met staalwol 00000 in de was gezet en uitgepoetst. 20180107_190730

De klem was nu ‘ready to go’ en ik ben er blij mee.

Houtelijke groet,

 

Richard

 

6 reacties

Opgeslagen onder Gereedschap maken, how to, Techniek, Uncategorized

Zelf maak idee: waxinelichthouder van resthout

Die houtstelling van mij irriteert me al enige maanden mateloos. Telkens na een klus komen de stukken resthout in de stelling te liggen. Stukken hout waar eigenlijk geen grotere projecten meer mee zijn te doen. Ik haal er soms iets uit als ik wat te kort kom. Het is ook de reden waarom ik pennen ben gaan draaien, maar het schiet niet op. De stapel groeit harder dan dat ie wordt verminderd. Ik heb een soort van resthoutberg in mijn werkplaats waar maar geen eind aan lijkt te komen. Dit is hem:

Mijn groeiende houtberg

Mijn groeiende houtberg

Maar die houtberg zomaar opruimen en in de kachel laten verdwijnen kan ik eenvoudigweg niet over mijn hart verkrijgen. Het is prima hout waar nog van alles mee te doen is. Zou ik er wat aardige waxinelichthouders van kunnen maken? Leuk voor de kerst. Ik selecteer wat houtsoorten: eiken, beuken, iepen, noten, teak, kersen, esdoorn, essen. En zoals de houtstelling hout bevat, heb ik ook een krat met fraaie reststukken fineer. Ook daar valt altijd wel iets aardigs te vinden. Esdoorn, wengé, noten, padoek…

Er worden eerst min of meer gelijke latjes gezaagd:

Latjes zagen

Latjes zagen

En indien nodig, verbreden zodat we de breedte krijgen die we willen hebben. In dit geval 90 mm.

Plankjes verbreden als dat nodig is

Plankjes verbreden als dat nodig is

Nadat de plankjes droog zijn worden ze vlak gemaakt (ik doe dat met een vandiktebank, maar dat zou ook met een handschaaf kunnen) wordt een stapeltje van die plankjes op elkaar gelijmd. Zorg voor afwisseling met fineer of dunnere plankjes en wissel de houtsoorten met elkaar af zodat een mooi contrast ontstaat. Ik lijmde de dikte van het waxine lichtje (een grote) aan elkaar en het onderste gedeelte ook. In twee delen dus. Dat is gemakkelijker met het boren van het gat voor het kaarsje. Na het afkorten op 90 mm ziet dat er ongeveer zo uit:

Ene kant een stapeltje bovenste delen en aan de andere kant een stapeltje bovenste delen

Ene kant een stapeltje bovenste delen en aan de andere kant een stapeltje bovenste delen

Met een verstelbare gatenzaag worden de gaten voor de waxinelichtjes geboord. Kan ook met een zeven gatenzaag, maar gebruik liefst een boorstandaard en klem het werkstuk goed vast.

Gaten met de juiste doorsnee boren

Gaten met de juiste doorsnee boren

De bovenstukken kunnen nu op de onderstukken worden gelijmd. Het is handig eerst de gaten te schuren anders kom je er niet goed meer bij.

Boven en onderdeel op elkaar lijmen

Boven en onderdeel op elkaar lijmen

Als het spulletje droog is moet alles netjes gelijk worden geschuurd. Ik doe dat met een zelfgemaakte schuurschijf op de draaibank, maar dat kan natuurlijk ook met een bandschuurmachine of zelfs met de hand.

Alle kanten gelijk schuren

Alle kanten gelijk schuren

Na het netjes handmatig schuren met korrel 150 en 180 kan er een laagje sanding sealer op. Dat zorgt er voor dat de porien van het hout worden vevuld en dat de was straks niet “wegzakt” in het hout. Na het schuren met korrel 240 en 280 kan er een tweede laag op.

Een laagje sandingsealer

Een laagje sandingsealer

Het tweede laagje sanding sealer wordt geschuurd met korrel 320 en 400 en dan kan de was er op. Ik kies hier voor Briwax.

Als laatste het werkstukje in de was zetten

Als laatste het werkstukje in de was zetten

Kaarsjes er in en genieten maar. Prettige feestdagen en houtelijke groet,

Richard

Genieten maar van een prachtig setje design waxine houderd

Genieten maar van een prachtig setje design waxine houders

P.S. De houtstelling zou nu een klein beetje minder vol moeten zijn, maar volgens mij is er nog steeds genoeg om half Meppel van prachtige waxinelicht houders te voorzien. 🙂

Een reactie plaatsen

Opgeslagen onder Techniek

Houtmanifestatie von Gimbornarboretum 2012

Deze week naar een bijzonder evenement geweest. De houtmanifestatie in het von Gimbornarboretum in Doorn op de Utrechtse heuvelrug.

Dit jaar is voor het eerst deze houtmanifestatie georganiseerd op deze plek. Er zijn in den lande wel meer van dit soort manifestaties, maar niet eerder op de plek waar de meeste houtsoorten als levende boom bij elkaar zijn gebracht. Een arboretum is een verzamel tuin met bomen en struiken uit de hele wereld die voor wetenschappelijke doeleinden wordt gebruikt. Zeg maar: een hortus botanicus, maar dan van bomen en struiken…. Het von Gimbornarboretum is het grootste arboretum van Europa, en dat is natuurlijk “the place to be” voor een veertigtal  exposanten met een houten hart. Zet een stuk of  veertig meubelmakers, gitaarbouwers, didgeridoo bouwers, houtdraaiers, beeldhouwers, houtverzamelaars, houtafwerkers, houtsnijders, vioolbouwers en andere houtgekken bij elkaar op een plek waar ze worden omringd door levend hout in de vorm van bomen, voeg daar een dosis zonneschijn, een perfecte organisatie  en een stuk of duizend uitermate geinteresseerde bezoekers bij en je hebt een zeer geslaagde dag waar van iedereen zegt: “ik hoop dat dit een vervolg krijgt en volgend jaar weer georganiseerd wordt….

Ik stond daar zelf met vrouw, dochter en een heleboel spulletjes om meubels af te werken uit www.meubelrestauratieshop.nl  Het grote nadeel is dan wel dat er -wat mij betreft- veel te weinig tijd is om bij al die fantastische kraampjes van collega houtgekken langs te gaan, laat staan om het hele park te gaan bezichtigen. Maar dat laatste zal ik zeker wat later in het jaar nog doen.

Hieronder een impressie van deze fijne dag.

Berber in gesprek met klant. Dochter luistert aandachtig om wat te leren… (foto: sound-heart www.sound-heart.nl  )

Richard demonstreert zijn homemade sandingsealer die ook gewoon kant en klaarte koop is. Daarnaast is terplekke boenwas, kleurolie en schellakmix gemaakt. Hoewel dit speciaal voor demonstratie bedoeld was, heb ik toch meerdere vragen gehad om met name de was te verkopen…..Wie weet!

Waar kun je nou in Nederland nog uitrusten onder een echte Sequoiadendron giganteum? Nou…hier. Het terrein is zeker voor scootmobielen en rolstoelen erg uitdagend door de heuveltjes.

Een goed product verkoopt zichzelf. Dus proberen maar, die Silky Japanse zaag. Kom en overtuigt u zelve…

Intussen demonstreert buurman Hugo van der Hout een didgeridoo uit zijn kraam…. www.didgeridoowerkplaats.nl

Geinteressseerd publiek is erg fijn om mee te praten…

Een beetje van dit en een beetje van dat om de ideale mix te krijgen. (foto sound-heart)

Uiteraard hooft u niet te wachten tot volgend jaar, wanneer ik er hopelijk weer bij ben.  Tungolie, ethanol, schellak, kleurpigmenten, bijenwas, carnaubawas en al die andere middeltjes zijn ook gewoon online te bestellen bij www.meubelrestauratieshop.nl

Een PDF met Gratis recepten zou trouwens hier te downloaden moeten zijn, maar dat krijg ik technisch niet helemaal voorelkaar. Stuur bij interesse een mailtje naar info@meubeluniek.nl en ik stuur een exemplaar toe.

De brochure van het arboretum is in PDF vorm ook hier te downloaden

Een reactie plaatsen

Opgeslagen onder foto's, Hout en Bomen

Een bankje met een tafel Deel II

Een keurig bekleed bankje

Het bankje is bekleed met kunstleer en terug van de stoffeerder. Nu is de tafel aan de beurt. Over het maken van het blad zal ik het nu niet weer hebben. Dat gaat op dezelfde manier als het keukenblad van een aantal blogjes geleden.

De gaten voor de pennen worden gefreesd met de langgatboor

De tafel wordt een meter hoog en krijgt twee samengestelde kolompoten. Op die manier kan goed worden aangeschoven zonder last te hebben van in de weg zittende poten.

De pennen worden geslagen

Na het op maat zagen van de balkjes voor het onderstel worden met de langgatboorinrichting de gaten voor de pen- en gat verbindingen gemaakt. In de bovenregels komen ook kleinere gaten waar straks de bevestigingsbouten doorheen komen. De koppen van die bouten zijn zodoende onzichtbaar. Aan de onderkant van het blad komen metalen platen die worden ingefreesd. Hierin worden de bevestigingsbouten geschroefd. Het blad kan zodoende gewoon werken, maar de poten zitten toch onwrikbaar vast voor een stabiel geheel.

Er komt een schuine kant aan de boven- en onder dorpel

De Pennen worden gemaakt en de dorpels worden afgeschuind……………….

Het setje is klaar op de de achterplaat waar het rugkussen op komt na. De Deltion leerling denkt dat ie niet op de foto komt.

Net als de bij het bankje wordt het spul in elkaar gelijmd en na het drogen behandeld met waterbeits kersen, sandingsealer en briwax. Hierna worden de poten aan het blad geschroefd en even mooi  bij elkaar neergezet voor een foto. De stagiair op de achtergrond houdt het rugkussen dat straks op een plaat wordt geschroefd even vast en denkt daarbij dat hij buiten het beeld van de camera blijft. Maar dat had ie mooi gedroomd. Overigens heeft de genoemde stagiair bijna het gehele setje gemaakt en daar is ie best (terecht)  trots op. Eigenlijk vindt ie dat dit werkstuk best door zou kunnen gaan voor examen werkstuk. Is ie ook wat sneller klaar met zijn school…..

Een reactie plaatsen

Opgeslagen onder design, Meubels op maat, Techniek

Een bankje met een tafel

Ik heb de leuke opdracht gekregen een tafel en een bijpassend bankje te maken. Waarschijnlijk komen er ook een paar barkrukken bij. Nu heb ik wel eerder tafels gemaakt, maar deze zitmeubels worden gestoffeerd met licht kunstleer. En ik moet dus rekening houden met de dikte van de schuimvulling en de manier waarop de bekleding wordt bevestigd. Dat is voor mij nieuw. Hieronder in vogelvlucht de werkwijze.

Het begint met een stapel ruw beuken hout

Het begint met een stapel ruw beukenhout. Beuken werkt erg en dus worden de planken eerst geschaafd en aan één kant haaks gemaakt. De beitels laten een spoor achter op het hout. Een teken van slijtage en gebrek aan scherpte. Ze moeten eerst worden gewisseld.  Daarna worden er balkjes van gezaagd die worden gevandikt op de vandiktebank zodat ze de afmetingen 60×60 mm krijgen met een mooi “smoothy” oppervlak.

De beitels zijn bot en moeten worden vervangen.

Met nieuwe beitels ontstaat zo een keurig oppervlak.

 Het onderstel komt volledig met pen-en-gat verbindingen in elkaar en dus worden er pennen geslagen. Er zijn meerdere manieren om dat te doen, maar wij doen dat vandaag op de cirkelzaag. De pen komt er dan zo uit te zien.

De pennen worden met de cirkelzaag gemaakt.

 De pennen worden afgeschuind zodat ze precies op elkaar aansluiten.

De pennen worden afgeschuind zodat ze perfect passen.

Met de langgatboor-inrichting worden op de juiste plaats gaten geboord waar straks de pennen in komen. Maar niet voordat een proefstukje is gemaakt ter  controle van de juiste instellingen van de boorinrichting.

Omdat de langgatboor rond is, zijn uiteraard ook de gaten afgerond. De pennen zijn recht en dus moeten die ook eerst worden afgerond. Als het spulletje allemaal past wordt het bankje in elkaar gelijmd. Het  zitgedeelte is van multiplex en wordt eenvoudig geschroefd op de goede plaats. De volgende morgen wordt weer verder gewerkt.

De kanten van de pen worden afgerond

Een proefstukje helpt om de juiste afstellingen te checken

 De klemmen kunnen er af.  De lijmresten worden verwijderd. Het hele onderstel wordt zeer nauwkeurig geschuurd en gebeitst met waterbeits in de kleur Kersen. Daarna wordt weer geschuurd en twee keer in de sanding sealer gezet. Wederom volgt schuurwerk met korrel 1000 en nu wordt het onderstel in de bri-wax gezet met staalwol 0000. Na een half uur uitgepoetst met een zachte pluisvrije doek. Er ontstaat een prachtige zijdeglans die niet onder doet voor spuitwerk en veel milieuvriendelijker is. Volgende week gaat het bankje naar de stoffeerder.

Volgende week gaat het bankje naar de stoffeerder

2 reacties

Opgeslagen onder design, Meubels op maat, Techniek

Deel III uit de reeks. De luxe doosjes zijn klaar!

In deze aflevering van mijn blog de laatste aflevering over de luxe doosjes. De limited editions waaraan we al zo lang hebben gewerkt zijn eindelijk klaar. Ze zijn gemaakt van pallethout, fineerresten en resthoutstukjes. Verder zijn ze op volledig traditionele wijze gemaakt. Zie hiervoor mijn voorgaande blogpost.

De binnenkant wordt in de briwax gezet

De pootjes worden niet gepolitoerd met een dot. Daar zijn ze veel te klein voor. Ze worden met een speciale superzachte politoerkwast bestreken met schellak. De binnenkant van padoek en bloemmahonie en de bloemmahonie aan de binnenkant van het deksel worden eveneens niet gepolitoerd, maar behandeld met sandingsealer en dan afgewerkt met Bri-wax. Wanneer je deze was goed uitpoetst begint ook dat aardig te glimmen.

Het deksel draait op harmonicascharnieren

Om het deksel te laten draaien, wordt gekozen voor fraaie messing harmonica scharnieren. Of die echt zo heten weet ik eigenlijk niet, maar ik vind het in ieder geval een passende naam. Die scharnieren worden ingeboord aan beide kanten. Wat zichtbaar blijft is het sierlijke scharnierarmpje.

Als de doosjes eindelijk klaar zijn zet ik ze neer en geniet er van. De met een politoerdot gepolitoerde oppervlakken hebben ruim honderdvijftig lagen schellak gekregen.  Hierdoor ontstaat een prachtige afwerking die je als het ware ín het hout laat kijken. Met spuitwerk, hoe goed dat ook is gedaan, krijg je dat niet voor elkaar.

Honderdvijftig lagen schellak

De politoer spiegelt als water

De mooiste afwerking die je een blik in het hout gunt

Deze limited editions met een eigen unieke nummer zijn nu te koop. Mail voor prijzen en details info@meubeluniek.nl

2 reacties

Opgeslagen onder design, politoeren, Techniek

Luxe doosje deel II

We maken op dit moment luxe ambachtelijke doosjes van afvalmaterialen. Pallethout, fineerresten en wat resthout uit de houtstelling. Alles gebeurt met traditionele middelen en ook de afwerking gebeurt op de ouderwetse milieuvriendelijke manier. Vandaag deel 2 in de serie.

Met de bovenfrees met zwaluwstaartfreesje worden de slotjes voor de zwaluwstaarten gefreesd. Er is een hulpstuk gemaakt om de doosjes exact langs de frees te geleiden. Om uitbreken van de frees te voorkomen is schilderstape op de hoeken geplaatst. De zwaluwstaarten zelf worden van een lat mahonie gemaakt en op maat gezaagd. De zwaluwstaartjes worden er uiteraard in gelijmd met beenderlijm. De uitstekende stukjes worden afgezaagd met een Japanse zaag en vlak geschuurd.

Zwaluwstaartjes maken op de freestafel

Zwaluwstaartjes op maat gezaagd

De zwaluwstaartjes op hun plek gelijmd met beenderlijm

Daarna wordt het doosje in de sandingsealer gezet en geschuurd. We beginnen met korrel 150 en we eindigen met korrel 2500 watervast schuurpapier. Oneffenheidjes worden vlak geschuurd en kleine gaatjes worden gevuld. Hoe fijner en nauwkeuriger je werkt, hoe meer kleine tekortkomingen opvallen. Een deuk in een gedeukt stuk hout valt niet op. Een spijkergat in een steigerplank valt niet op. Maar de geringste afwijking in een perfect oppervlak springt onmiddellijk in het oog. Het doosje wordt straks gepolitoerd met 150 lagen schellak en dan krijg je ieder gebrek terug met de macht vijf. Een perfecte voorbewerking is dus erg belangrijk. Daarna wordt eindelijk begonnen met politoeren.

Schuren, schuren, schuren

Eindelijk politoeren. De witte schuurstofjes zitten in de poriën van het hout en verdwijnen van zelf

Het hout wordt daardoor “wakker”. Het komt tot leven alsof het jaren geslapen heeft. De prachtige gewolkte tekening van het birdseye maple (vogelogen esdoorn) steekt geweldig af tegen het mahonie en de donkere noten lijn. De esdoorn strook contrasteert weer sterk met het mahonie. De schoonheid van de mahonie zwaluwstaartjes tegen het esdoorn maakt me blij.

Het hout komt tot leven en steekt mooi tegenelkaar af

Ook de zwaluwstaartjes steken mooi af

Voorzichtig neemt de glans toe

Het eindresultaat met pootjes ziet u volgende keer.

4 reacties

Opgeslagen onder design, politoeren, Techniek

Wat nou crisis…..

Schuldenlasten lopen op, landen vallen bijna om, de euro staat ter discussie en wij bevinden ons in een crisis. Enige relativering is volgens mij op zijn plaats want we bevinden ons “slechts” in een financiële crisis. Er wordt minder verkocht dan normaal. Dat merk ik in mijn business. Er worden veel minder maatwerk meubels besteld dan pak hem beet twee jaar geleden. Ik heb begrepen dat de gehele Meppeler middenstand inmiddels kan merken dat de consument minder geld uitgeeft dan voorheen. Hoewel ik niets met voetbal heb citeer ik toch graag een zin die bijna tot historisch spreekwoord gerekend kan worden en afkomstig is van de heer J. Cruyff: “elk nadeel heb zijn voordeel”. Ik ben voor mezelf eens gaan onderzoeken of dat ook voor deze financiele crisis geldt en ik kwam tot het volgende.

Omdat ik minder opdrachten van klanten heb die een maatwerk meubel wensen, heb ik eindelijk tijd om op zoek te gaan naar mijn eigen creativiteit. Er staan nog veel materialen; plaatmaterialen, fineer, massief hout in een stuk of tien soorten, waar ik nooit de tijd voor heb genomen om daar iets zinvols mee te doen. Nu wel. Ik bedenk, teken, filosofeer, overleg, experimenteer, probeer………En daar groei ik van, daar bloei ik van, daar put ik veel energie uit en……….daardoor ervaar ik de vrijheid. Een financiele crisis dus, maar zeker geen creatieve crisis. Zonder geld ontwaakt in mijn ogen de creativiteit en worden de mooiste ideeën geboren. Ideeën die, eenmaal uitgewerkt, zoveel passie en plezier uitstralen dat die maar zo eens heel snel verkocht zouden kunnen zijn. Wat mij betreft duurt die crisis nog wel even.

Een slanke strakke stoel als blikvanger

De onderstaande stoel hebben we gemaakt van restmaterialen die bij mij uit de houtstelling komen. Het frame is gemaakt van beuken met een ertussen gelijmde wengé strip. Door de relatief dunne (4×4 cm) poten en rest van het frame en de open gelaten rugleuning  ontstaat een luchtig en fragiel uiterlijk. Maar let op: de verbindingen zijn getand, verlijmd met beenderlijm en ongelooflijk sterk. Het zitdek heeft een dikte van twee centimeter en is van gebookmatched Amerikaans noten en rust op metalen afstandsbussen. Het dek wordt op zijn plaats gehouden met duidelijk zichtbare slotbouten die een industrieel tintje aan het ontwerp geven. Deze stoel is op het metaalwerk na volledig natuurlijk gemaakt. Zonder schadelijke lakken, maar met natuurlijke schellak sanding sealer en was. Geen PVAC houtlijm, geen bruislijm maar volledig natuurlijke beenderlijm gemaakt van slachtafval. Een blikvanger waar over gesproken wordt.

Rustend op metalen bussen

 

Getande verbinding en donkerd wenge streep

 

6 reacties

Opgeslagen onder design, Meubels op maat