Regelmatig kom ik in de social media of gewoon op het web van die spreuken tegen waarvan ik dan denk: “Dat had ik ook wel willen verzinnen”. Hier is er zo één. Ik ben zelf nogal eens geneigd om de volgorde uit het oog te verliezen en die is toch wel belangrijk.
Ik ben meteen maar gaan oefenen met draaiwerk om de “advanced rules” te leren kennen. En om die te leren kennen zullen nog veel dingen gedraaid moeten worden, veel krullen van mijn draaibeitels moeten komen en veel mislukkingen volgen. Maar dat maakt het spannend en uitdagend. De vindingrijkheid om iets in te klemmen verbetert en het hout wordt beter begrepen. En die oefenstukjes zijn meestal ook het aanzien best waard.
Appel en peer van kersen brandhout. Eigenlijk is het dan geen brandhout meer, maar een object. Tenzij dat object dan weer in de kachel gaat. Dan is het weer brandhout. Een behoorlijk relatief begrip dus…..
Pot van taxushout met een torentje van purperhart. Beiden gekregen hout….
Nog lang niet het meesterschap bereikt, maar met veel plezier gemaakt. Volgens mij is de weg naar het doel vele malen leuker dan het doel op zichzelf…..
Met houtelijke groet,
Richard
P.S. Mocht u tuinhout als, hulst, noten, fluweelboom, gouden regen of olijf willen doneren, neem dan contact op. Ik heb nog veel te oefenen 🙂
