Is het een olie of is het een lak?

Dat is een vraag die ik ook best regelmatig voor de kiezen krijg. Een beetje moe van die vraag, vergeef me de bedrijfsmoeheid die af en toe een beetje begint op te spelen, beantwoord ik die vraag dan weleens een beetje pesterig met de tegen vraag:  ‘Wat is dan toch het verschil tussen een olie en een lak’?

Laten we even terug gaan in die tijd. De tijd dat de zorg voor het milieu nog ‘onnodig’ was en roken gezond. De tijd dat de schilder nog gewoon zijn eigen lakken maakte. Met simpele ingrediënten als lijnolie, damarhars, sandarac en colofonium. En als ie lakverf wilde maken dan kwam daar nog een dosis pigment bij. Maar wacht eens….zei ik nou ‘lijnolie’? Jazeker zei ik dat. Een deel van de traditionele LAK bestond uit OLIE! De olie was de verdunner van de gebruikte harsen die er in opgelost waren en om de lak beter te laten vloeien kon er meer olie of terpentijn aan worden toegevoegd. Het mengsel zorgde voor een goede verdeling van die harsen zodat er een mooie gelijkmatige film van harsen op het hout achterbleef.

 

Lijnolie, tungolie, colophonium, damarhars….Het pure spul.

 

 

Later werden de natuurlijke harsen in verven en lakken  vervangen door alkydhars, een hars op kunstmatige basis.  Ik citeer nu even wikipedia: “Naast de eigenlijke alkydhars is er een toevoeging van plantaardige oliën, meestal halfdrogende oliën zoals zonnebloemolie, saffloerolie of sojaolie, soms lijnolie. Lakken met een laag oliegehalte (30-45% van de bindmiddelmassa) worden veel in de industrie gebruikt, met een hoog gehalte (tot 70%) veel als huisschildersverf’

Kun je spreken van een lak, wanneer die lak voor een deel uit olie bestaat? Kun je spreken van een olie wanneer die olie is verrijkt met harsen die een oppervlaktefilm achterlaten?

Zoals je ziet is het verschil olie of lak dus niet zo groot en ik betrap mezelf er op dat ik de verschillen niet zo goed kan uitleggen. Daarom bel ik met diverse grote lak/verf producenten. Ik bel met Sigma coatings, ik bel met Akzo (eigenaar van bijvoorbeeld Sikkens, Flexa, zweihorn en alabastine) en ik spreek met Ron van Zaltbommel (de Cookerije) en allemaal staan me uitstekend en vriendelijk te woord en allemaal vertellen ze bij benadering hetzelfde:

Lak vormt een oppervlaktelaag en olie dringt diep in het hout en vormt geen oppervlaktefilm.

Daarnaast zijn veel gehoorde termen: olie moet je navegen en lak niet en olie is vet en lak niet.

Simpel! Of toch niet?

Natuurlijk. Dat geldt voor lijnolie en tungolie en natuurlijk aan alle verwante merk olien als woca en dumbo etc. Maar ik heb ook een aantal olien in het assortiment die de bovengenoemde definitie tarten en zichzelf een olie vinden terwijl ze weldegelijk een oppervlakte film vormen. Ik noem de parketolie van Borma, de harde meubelolie van Borma (die van borma moet je ook zeker niet navegen) , monocoat olie (navegen gewenst) en de hardwax olieen van bijvoorbeeld osmo (liever niet navegen). Bovendien geeft verbeterde danishoil van de Cookerije  echt een soort van oppervlakte film door de opgeloste harsen in die olie.

Oliën die weldegelijk een oppervlaktefilm achterlaten. Ze liggen dichter bij de lakken dan bij de oliën wanneer je de definitie van de ‘grote jongens’ hanteert.

 

Nog gekker wordt het met de watergedragen producten als invisible oil, ciranova ecofix woodlook of ciranova oculto. Als olie vet is….hoe kan die dan ooit watergedragen zijn? Olie is toch lichter dan water? Het drijft op water en kan dus niet oplossen in water. Ik laat me door de heren chemici uitleggen dat dat wél kan wanneer je er een stofje aan toevoegt dat dat het water als het ware ‘breekt’ en de olie wèl kan worden opgelost. Vergelijk het met mayonaise. De olie wordt in azijn opgelost doordat er ook eidooier bij in zit. De eidooier fungeert als emulgator en net als bij de mayo heet de watergedragen olie een emulsie. Van pure olie kan hier dus nooit sprake zijn.

Watergedragen oliën kunnen nooit zuivere oliën zijn. Het zijn emulsies waarvan de basis water is en zeker geen olie.

 

Is het een olie of is het een lak? Schiet mij maar lek. Ik weet het niet. Tenzij ik de definitie van de heren chemici aanhoudt: Olie dringt in het hout en vormt geen oppervlaktelaag. Lak dringt niet in het hout maar vormt een oppervlakte laag. Maar dan moet ik toch echt een groot aantal producenten gaan vertellen dat ze geen olie, maar lak verkopen…..

Hout moet!

 

 

 

 

Veranderingen

Toen ik ruim 15 jaar geleden begon met Meubeluniek na 7 jaar in het onderwijs te hebben gewerkt, sprak de wethouder die ik had gevraagd de winkel te openen lovende woorden. Over de durf van jonge mensen om een eigen bedrijf te beginnen, over de het maatschappelijke belang van het MKB, over leegloop van de steden en de blijdschap omtrent een nieuw bedrijf. Over ambacht en dat daar toekomst in zou zitten…..Maar ook over de lastige tijd waarin we zaten en de crisis die was ingetreden.

We zijn nu ruim 15 jaar verder en crisis is er nog steeds, hoewel het in economisch opzicht iets beter lijkt te gaan, hebben we een vluchtelingencrisis en een milieucrisis. Vooral die laatste twee lijken mij praktisch gezien onoplosbaar. Maar om te voorkomen dat ik hier een politieke overpeinzing ga neerzetten waar niemand op zit te wachten zal ik hier niet verder op in gaan. Wat ik me realiseerde is, dat er een generatie aan het opgroeien is die niets anders heeft meegemaakt dan een periode van crisis. Mijn dochter heeft niets anders meegemaakt dan crisis. Talloze kinderen groeien op in crisis en weten niet beter. Velen zien bedrijven sluiten, vaders of moeders werkloos worden, winkels failliet gaan, en misschien zien ze zelfs het broodbeleg verminderen.

Onze dochter heeft dat van die crisis zeker ook meegekregen…vooral via de kant van papa.  Mama kreeg haar centjes wel, die heeft een vaste baan in het onderwijs. Maar dat papa weer eens bij mama moest aankloppen omdat zijn pinpas ‘het niet deed’ en mama dus moest betalen kan haar niet zijn ontgaan. Geloof me, financiële zorgen en afhankelijkheid drukken een zwaar stempel op het welzijn, althans op míjn welzijn. Het waren best zware jaren ook al heeft het me aan niets ontbroken. Gelukkig ‘doet de pinpas het meestal’ en hoeven dochter en vrouw er geen getuige meer van te zijn dat papa zijn hand op moet houden bij mama. Ook de accountant hoeft niet meer zijn schouders op te halen bij het bespreken van de jaarcijfers en te constateren dat het ‘niet goed gaat’

Ik ben er heel erg blij mee dat we een miserabel bedrijfje dat begon in de crisis, met van de buren gekregen vloerbedekkingstegels en de eerste winkelinrichting van underlayment, hebben kunnen uitbouwen tot wat het nu is. Het heeft alles te maken gehad met het maken van keuzes en het stellen van doelen. De keuzes voor diverse webshops naast het aanbod in ons stenen winkeltje, de keuze van het organiseren van cursussen, de keuze van het schrijven van een boek, de keuze van het overnemen van een bestaande politoeren site en de keuze van het gaan geven van politoercursussen.

Ik ben altijd bang geweest voor het maken van keuzes. Immers: als je iets kiest te doen….maak je meteen de keuze om 100.000 andere dingen NIET te doen! Over die angst ben ik een klein beetje heen. Een (te hoge) bloeddruk en het feit dat er maar 24 uur in een dag zitten waarvan je niet langdurig 2/3 kunt werken, doen me beseffen dat het echt een beetje minder moet en dat dingen láten juist een positieve invloed kan hebben op de groei van mijn bedrijf. Maatwerk meubelen zal ik niet zelf meer maken, maar uitbesteden. Dat houdt in dat ik stagiairs onvoldoende meer kan bieden en daar dus mee stop. Dat geeft ruimte om me meer met de marketing van de (inmiddels drie) webshops bezig te houden, met het ontwikkelen van de politoercursus die ik in februari van start wil laten gaan en het ontwikkelen van nieuwe producten en inkopen van producten die voor iedere houtbewerker interessant kunnen zijn

En het allerleukste is dit: Ik krijg één dag in de week versterking van een uitzendkracht die dingen gaat overnemen die er eigenlijk bij in schieten omdat ik er zelf niet aan toe kom.  Hij is 18 jaar en dus van vlak voor de crisis 🙂  Hij gaat het klantenbestand bijhouden, voorraadlijsten bijhouden en wellicht producten verpakken.

Prima uitzendkracht aan het werk

Ik wens jullie allemaal alvast hele fijne feestdagen en iedereen die een kleine zelfstandige/zzp er is heel veel zakelijk geluk. Loopt het niet zoals je zou willen en zou je eens willen sparren over zakelijke ideetjes? Bel of mail! Ik vind dat iemand die de ‘ballen heeft’ om in deze tijd zelfstandige te zijn, daar dag en nacht mee bezig is, geen eindejaarsbonus krijgt, geen vakantiegeld krijgt, 60 uur in de week werkt, boze mails krijgt wanneer hij twee weken met vakantie gaat, desondanks houdt van zijn vak en ambitie heeft om het ieder jaar beter te doen, alle steun verdient die nodig is om vooruit te komen.

Houtelijke groet,

 

Richard

 

 

 

Meubeluniek steunt meubelopleiding in Zambia

Onlangs maakte ik kennis met Erna Arnold. Ze vertelde over “haar” project in Zambia en dat ze daar gereedschap voor nodig heeft. Het leek mij een prima idee om via de social media en mijn websites gebruikt gereedschap in te gaan zamelen. Ik stel daar graag een aantal webpages voor ter beschikking en een blogpagina. Ik geef Erna bij deze het woord om als gastblogger haar verhaal te vertellen.

Jongerenproject Kukwatankana, sla de handen ineen, biedt een leer-werktraject aan voor ‘kansarme’ jonge mensen. Zij zijn tussen de 15 en 25 jaar jong, beschikken niet over werk en financiën maar zijn wel heel gemotiveerd om een op zijn minst redelijk bestaan op te bouwen. Verder kan hun achtergrond divers zijn. Sommigen hebben alle twaalf schooljaren kunnen doorlopen, anderen zijn voortijdig uitgevallen wegens geldgebrek, overlijden van de ouders, zwangerschap, ziekte of andere moeilijke omstandigheden. Het is begrijpelijk dat een deel van hen wegzakt in drank- of drugsgebruik en prostitutie. Een (gratis) praktische opleiding kan precies dat steuntje in de rug geven dat ze nodig hebben. Een mooie bijkomstigheid is de voorbeeldfunctie. Ziet iemand dat een vriend dankzij een opleiding bij Kukwatankana werk vindt, dan beseft hij of zij dat je met inzet en hard werken wel degelijk iets kunt bereiken.

En wat kan jij doen? Hoewel de timmerwerkplaats inkomsten genereert, is ook daar een extra ondersteuning zeer welkom! Patrick en Frackson: „The reason for writing to you is to ask from you if you can help our youth project to go up. So we are here asking if you can help us to some tools so that we can use them at our youth project. And also tools that we can give to our students who can pass so that they can start to use them.” Gereedschappen zijn er dus nooit genoeg en het zou enorm helpen wanneer die voordelig aangeschaft kunnen worden. Richard Vermeulen heeft aangeboden om daarin te bemiddelen, geweldig! Kijk eens rond welk oud of nieuw gereedschap je niet meer nodig hebt en stuur dat naar Richard:

Meubelmakerij MeubeluniekMolenstraat 21 7941 AV Meppel T 0031 (0)522 – 26 09 95 Mobiel: 06 – 44836542 E-mail:  info@meubeluniek.nl

Hij zal alles controleren en zo nodig repareren, dus als er iets aan mankeert is dat geen probleem.

Mocht iemand geld willen doneren, dan zullen we dat gebruiken om een zaagtafel aan te schaffen. Giften kunnen worden overgemaakt naar bankrekening NL58INGB0004395889 van Stichting Afrika 2007 te Zwolle onder vermelding van timmerwerkplaats Kukwatankana Zambia. De stichting heeft een ANBI status dus giften zijn aftrekbaar.

Geschiedenis

De timmerwerkplaats is min of meer bij toeval ontstaan tijdens de bouw van het hotel dat de basis is van het jongerenproject. Voor het maken van de dakconstructies, kozijnen, deuren en meubels waren timmerlui nodig. Eerst werkten ze in de bar-in-aanbouw, daarna in wat de conferentiezaal gaat worden. Naast tafels en stoelen zijn dit de meest verkochte meubels: Het project Kukwatankana (stamtaal Kaonde) is een charitatieve organisatie die in 2007 in Zambia werd opgericht. Kukwatankana heeft 12 hectares land in eigendom op 45 kilometer afstand ten noorden van hoofdstad Lusaka. De lokatie wordt door de plaatselijke bevolking heel toepasselijk Group Farm genoemd. Want zo functioneert het project: als een familie waarin jongeren worden opgenomen, gesteund en zelfs opgevoed. Daarbij wordt geen onderscheid gemaakt tussen mannen en vrouwen. Het project is zo opgezet, dat het inkomsten genereert en op den duur zelfstandig kan draaien. De winst wordt gebruikt om uit te breiden. Welkom in Zambia Zin om met dit boeiende Afrikaanse land met zijn vriendelijke bevolking kennis te maken en wat dagen op Group Farm door te brengen? Neem dan contact op met Erna, earnold@kpnmail.nl Voor ieder mens, iedere interesse en elk budget kan een passende reis bedacht worden.

Vaarwel 2013, welkom 2014!

The WordPress.com stats helper monkeys prepared a 2013 annual report for this blog.

Here’s an excerpt:

The concert hall at the Sydney Opera House holds 2,700 people. This blog was viewed about 33,000 times in 2013. If it were a concert at Sydney Opera House, it would take about 12 sold-out performances for that many people to see it.

Click here to see the complete report.

Alle lezers en abonnees bedankt voor de support en het volgen van mijn blog! Ik zal proberen in 2014 vaker met een blogpost te komen.

Ingehaald door de tijd

Jemig! Ik ben bezig met het mooiste vak dat er bestaat en put daar veel plezier uit. Aardige dingetjes bedenken voor de stagiaires, hoe kan ik de handel uitbreiden, welke producten mis ik nog, vergroten van de houtdraaikennis, hoe moet ik dat boek over meubelrestauratie gaan aanpakken, er moet nodig weer een nieuw blog worden geschreven, die Facebookpagina verdient een leuke nieuwe status, met wie zou ik in de toekomst zaken kunnen gaan doen, als ik die houtdraaibeitel nu op die manier modificeer, wat zou het gaaf zijn als…, welke domeinnaam zou ik echt moeten claimen, wow wat heb ik een zin om aan dat project te beginnen, maar die tafel moet ook nog klaar……

En dan is er plotseling, uit het niets, het glazen huis, kerst, kerstkaartjes, nieuwjaarswensen, jaaroverzichten. Het jaar is al weer voorbij. En dat terwijl ik het idee heb dat ik gisteren pas een terugblik schreef als blog in het eerste jaar dat ik blogde. Dat is dus al weer een jaar geleden. Het lijkt er op dat de tijd bezig is mij en mijn bezigheden dubbel en dwars in te halen en dat een verschijnsel als “oud en nieuw” uitsluitend is bedacht om mij daarop te wijzen. Verrast door de snelheid van de tijd en niet uit onwil, stuur ik zelden kerst- en nieuwjaarskaartjes. Ik lijk pas wakker te worden om vijf voor twaalf op oudejaarsavond of misschien iets daarvoor.

Hoe ouder ik word, hoe sneller het lijkt te gaan en ik ben bang dat het aan het eind van de levensrit hetzelfde zal gaan. Je bent lekker bezig met buitenspelen en je niet bewust van de voortschrijdende tijd, tot je moeder roept dat het eten klaar is en je binnen moet komen.  Het spelen in het speelkwartier wordt hardhandig verstoord door een klingelende bel van de hoofdmeester. Voor je het weet is het leven voorbij en wordt je door de grote schepper geroepen. Het speelkwartier is over….

Even terugkijken op het afgelopen jaar dan maar om in ieder geval  een klein beetje te begrijpen waarom die tijd zo snel is gegaan?

Cursus elementaire houtbewerking ontwikkeld en gedaan met leuke kandidaten, een aantal cursussen meubelopknappen met leuke kandidaten gedaan, cursus vergulden gedaan in Italië en in Nederland, gestaan met een kraam in het van Gimbornarboretum, gestart met Facebook als Richard Vermeulen, bedrijfspagina op Facebook gemaakt voor Meubeluniek, een nieuwe site gelanceerd www.handgedraaidepennen.nl, contact gelegd met Chestnut  Engeland en de handel  gestart, contact gelegd met  een gereedschapfabriek in Tsjechie en import van mooi handgereedschap gestart, een eigen merk geintroduceerd onder de naam Natural &Authentic, verkoop van leuke timmerpakketten voor kinderen van de red Toolbox gestart.  Dit naast de normale verzending van pakketten en de normale productie van meubels en de restauratie van antiek.

Misschien zou het goed zijn om in het jaar 2013 een tikkeltje kalmer aan te doen en de energie te steken in de dingen die nu al goed gaan en om die nog beter te maken zodat ik volgend jaar wat eerder zie aankomen dat het jaar zijn einde nadert. Maar 1 nieuwe site en een boek zouden toch eigenlijk wel moeten lukken lijkt me. Verder wat vaker bloggen en wat minder Faceboeken en twitteren dan maar.

Ik wens jullie een fijn, gelukkig en gezond 2013!

De prijs van Hollands handwerk

Wat kan twitter toch leuk zijn. Net als ik denk: “wat zal ik deze week eens in mijn blog behandelen?”, dient zich een tweet aan van een collega waar ik wel wat mee kan.

#Moppertweet Waarom worden prijzen van handgemaakte Nederlandse meubelen toch vaak met die dumprommel uit China en India vergeleken? (letterlijk geknipt en geplakt)  Ik antwoordde hem iets in de trant van: “dat kan ik jou en de wereld prima uitleggen, maar niemand zal het willen horen”. Wel, dat risico neem ik graag voor lief. We zullen wel zien…

Een thema waarover ik zelf ook aanzienlijk gefrustreerd ben geraakt en waar ik voetje voor voetje een weg in zoek om hier mee om te gaan. Het antwoord op die vraag is volgens mij niet erg ingewikkeld en komt neer op een gebrek aan kennis. Bij de consument, maar ook bij de maker van maatwerk meubelen (ik weet best dat dit verhaal ook  opgaat voor andere handwerkslieden, maar ik beperk me hier even tot de meubelmakers).

Een voorbeeld:

• IKEA verkoopt hoogglans gespoten tafeltjes voor, in meen,  € 5,95. In werkelijkheid zijn ze niet hoogglans gespoten  (er zit een inferieur soort HPL op), maar de consument denkt van wel. Dat kun je die consument niet kwalijk nemen, want die kent de keur aan beschikbare materialen niet en ziet daarom ook het verschil niet.
• Deze “hoogglans gespoten” tafeltjes worden gemaakt in lagelonenlanden als bijvoorbeeld China. Dat weet de consument niet, die ziet alleen een goedkoop tafeltje.
• In China staan in  een gespecialiseerde  fabriek honderden mensen,  duizenden van die tafeltjes te maken. Voor de kostprijs van: € 2,50, € 2,00 of misschien wel € 1,50 En daar wordt dus, zoals het hoort  ook door de fabriek, op verdiend. De kosten van materiaal: het bordkarton, de inferieure HPL, kleinmateriaal en zelfs de salariering van de honderden mannen en vrouwen, marge, inpakkosten, transport zijn bij deze prijs inbegrepen. Maar de consument ziet een hoogglanzend tafeltje voor weinig.

Ik noem nu dit voorbeeld, maar ik zou er vele kunnen opnoemen. Misschien straks nog.

Soms komt een consument bij me. Ze heeft zulke leuke tafeltjes gezien….Maar helaas net niet in de kleur die ze graag wil hebben. Ze kon slechts kiezen uit rood of wit. Ze zou er graag één willen hebben in de kleur zwart. “Kunt u dat maken, meubelmaker?” Natuurlijk kan ik dat, en ik sla aan het rekenen. De hieronder geschreven monoloog speelt zich af in mijn hoofd.

Goede persing MDF  € 35,00 per plaat. Die plaat zal niet helemaal op gaan, maar ja, ik moet hem wel kopen, dus ook berekenen, want ik weet nooit wanneer ik die reststukken kan gebruiken. Kleinmateriaal voor de poten zet ik laag in € 5,00. Dan krijg ik mijn eigen tarief van € 40,00 per uur, laat ik maar laag inzetten en 1 uurtje berekenen. Maar ik weet echt zeker dat ik dit nooit in een uur klaar krijg. Toch maar doen anders wordt het vast te duur. Spuitwerk in hoogglans. Dat besteed ik uit en kost € 95,00 per m2. Maar het is lang geen m2. Dat zal wel, maar voor kleine tafeltjes als deze gelden andere tarieven. € 95,00 dus. OK!! Even kijken, op welk bedrag zitten we nu? € 175,00 Nou, dat valt eigenlijk wel mee dacht ik zo. Ach shit, nog wat vergeten. Zaagbladen worden snel bot door MDF en moet wel weer geslepen worden € 15,00 Mijn gereedschap en vooral mijn elektrisch handgereedschap gaat geen leven lang mee en moet ik dus voor een bepaald bedrag afschrijven. Nou, dat doe ik maar niet, want ik weet ook niet hoe ik dat moet berekenen. Maar wacht eens. Ik heb eigenlijk ook nog geen winst op mijn product berekend. Dat moet zeker wel, want een commercieel bedrijf moet winst maken om te overleven en de stijgende onkosten de baas te kunnen blijven. Laat ik er 10% marge op zetten. € 175,00 + 17,50 = € 192,50 en dan nog de 19% B.T.W. dat maakt € 229,07 Dat rond ik af naar € 230,00

De potentiele opdrachtgever is terug in de winkel om mijn aanbod te bespreken. Is er iemand die de reactie wil weten?? Vooruit dan maar! Ik citeer: “Kost dat zo duur?, ik heb zulke tafeltjes gezien voor € 5,95”

De volgende keer ga ik toch eerst maar eens vragen welke prijs betreffende potentiele klant in gedachten heeft. Dat scheelt een berg werk dat nergens toe leidt.

Het gaat mij er niet om wie of wat dan ook maar belachelijk te maken. Daar heb ik geen enkel motief voor. Wat ik graag zou willen, is dat meubelmakers telkens maar weer uitleggen aan die consument hoe de vork in de steel zit. Zodat diezelfde consumenten uiteindelijk ook zien en begrijpen dat een Nederlands maatwerkproduct iets heel anders is dan een massaproduct uit een ver oord waar misstanden heersen (al dan niet veroorzaakt door Europese multinationals).

Meubelmakers aller landen: aan ons de taak om uit te leggen met kennis van zaken waarom iets kost wat het kost. Er zijn houtsoorten van € 55000,00 per m2. Dan moet je wel kunnen uitleggen waarom dat zo duur is. Kennis is nog steeds macht.

Consumenten aller landen: Verdiep u in de totstandkoming van producten. Dat scheelt een hoop uitleg en bespaart u een hoop ergernis. Want het soort mailtjes zoals hieronder zijn wellicht herkenbaar  en de teleurstelling daarvan kan echt worden voorkomen door producten van echte materialen te gebruiken.

Goedendag,

Ik heb een Ikea Keukenblad (gelamineerd hout), een zwarte marmer look.

Echter is hiervan het lamineer beschadigd. Er zijn ene paar stukjes (ter grote van 1 cm) afgebroken/losgeraakt.

Dit wil ik herstellen, zodat het hout weer beschermd is en dat het kleurverschil tevens minder tot niet meer zichtbaar is.

Heeft u hier voor ook een product? Of wat raadt u mij aan?

Met vriendelijke groet,

Job de Groot (naam is gefingeerd, maar de mail is geknipt en geplakt)

Gelukkig nieuw jaar

Zoals een ieder die mij een beetje beter kent zal weten,  hou ik van traditie. Van oude kennis, van oude vaardigheden, van oude gebruiken, van oude meubels, van oude auto’s van……oud jaar…! En een traditionele terugblik op dat oude jaar kan dan volgens mij niet ontbreken. Een terugblik met het oog gericht op de toekomst.

Het was het eerste volle jaar waarin ik twitterde en vele fantastische contacten opdeed. Zakelijk, maar ook privé. Het was het jaar waarin www.meubelrestauratieshop.nl het levenslicht zag. Het was het jaar waarin www.meubeluniek.nl een rigoureuze  verandering  onderging, eigenlijk totaal vernieuwd werd. Het was het jaar ook waarin ik via twitter bijvoorbeeld @joerka  ontmoette. Op zijn aanraden startte ik dit blog. Het was het jaar waarin ik als ambachtsman kennis moest nemen van niet traditionele termen als marketing, SEO, traffic, conversie en vele andere zaken waar ik me nimmer in had verdiept. Het was het jaar van de cursus meubels opknappen, het jaar van demonstraties bij het Goed en andere kringloopcentra. Het was ook het jaar waarin de economische crisis voor meubeluniek écht voelbaar werd. Het jaar waarin ondernemers om mij heen ook steen en been klaagden. Maar ook het jaar waarin de eerste voorzichtige eigen ontwerpen ontstonden. En het jaar waarin ik me voor het eerst durfde in te schrijven voor een ontwerpwedstrijd (spannend). Het jaar van de krijtverf, het jaar van de eigen Italiaanse import van Borma Wachs artikelen…..

En nu de toekomst: Contacten zijn gelegd met een bedrijf waar ik nog meer traditionele materialen van kan betrekken als gommen, harsen, kleurpigmenten en lijmen waar we in dit blog vast nog meer over gaan horen. In juni sta ik op de houtmanifestatie in het www.gimbornarboretum.nl  in Doorn. Er wordt een nieuwe ondernemersvereniging van onze straat opgericht. Een cursus elementaire houtbewerking is bijna gereed en kan van start gaan. En we gaan natuurlijk door met eigen ontwerpen, maatwerk voor particulieren, kennis vergroten, stagiairs opleiden en vast nog wel een paar andere dingetjes.

Als laatste wil ik graag al die lieve tweeps bedanken voor de vele retweets van dit blog.  Met retweets wordt de kracht van twitter pas echt duidelijk. En aan alle lezers en abonnees van dit blog: dank , dank, dank…..Zonder lezers is een schrijver nergens. Als jullie een bepaald onderwerp besproken willen zien; vertel het, dan kijk ik wat ik kan doen.